Rozdział 9 - Nie ważne to co na zewnątrz, ważne to co w środku.

Ludmiła:

Cały czas gadałam z dziewczynami o różnych dziwnych rzeczach... (bez skojarzeń xd) . Aż nagle padł dla mnie nie przyjemny temat.

- Ten Federico jest całkiem przystojny, nie? - powiedziała Fran
- Taak... - powiedziała Viola
- A ty Ludmi? Jak uważasz? - zapytała mnie Fran
- No... jest całkiem, całkiem.. - odpowiedziałam niechętnie
- Strasznie rozśmiesza mnie jego grzyweczka! - krzyknęła ze śmiechem Viola
- Możemy porozmawiać o czymś innym? - zapytałam
- Gadałyśmy już o modzie, muzyce tak więc...czas na chłopców! - powiedziała z piskiem Fran. Myślałam, że zaraz oszaleję. Postanowiłam się nie odzywać, a kiedy zadawały mi jakieś głupie pytania, lub próbowały mnie wciągnąć rozmowę to starałam się jak najmniej i jak najkrócej odpowiadać... Gdy już było bardzo późno to poszłyśmy spać..jednak ja nie mogłam zasnąć..

Federico:

Było już późno, cała ulica już spała, tylko nie ja..cały czas myślałem o Ludmi...nawet narysowałem jej portret... Był piękny, ale nie tak jak ona... Nie mogę spać..cały czas dręcze się pytaniami typu: ,,Czy jest możliwość, żebym jej się podobał'' / ,,Czy jesteśmy sobie przeznaczeni?'' / ,,Czy mam szanse na prawdziwą miłość?'' i wiele innych...

...............................................................................................

Następnego dnia kiedy wszyscy już byli w Studiu, Pablo miał dla uczniów zadanie.

Violetta:

Byłyśmy z dziewczynami na korytarzu, a mianowicie ja, Fran i Ludmi, nagle zauważyliśmy chłopaków, którzy szli w naszą stronę. Oczywiście byli to Leon, Diego i Federico. Od razu zaczęłam rozmowę..

- Hej, wiecie, że Pablo ma dla nas jakieś zadanie? - przywitałam się i od razu zadałam pytanie
- Cześć. Tak? A to ciekawe co znowu wymyślił.. - odpowiedział mi Leon
- Oby nie komponowanie piosenek, błagam. Ja ostatnio weny nie mam.. - powiedział Diego
- Przykre...nawet nie wiesz jak bardzo współczujemy Ci z tego powodu. - powiedziała Ludmi z sarkazmem..
- Haha, bardzo śmieszne.. - odpowiedział jej Diego
Nagle zauważyłam, że Federico delikatnie uśmiechnął się pod nosem po tym co powiedziała Ludmi...coś ich łączy i ja się dowiem co!
- Ymm.. Fran? Ale ty pamiętasz, że dzisiaj o 13.. - zaczęłam..
- Tak Vilu, wiem. Ja mu dam! - krzyknęła Fran
- Ale o co chodzi? - zapytał Leon
- A nic nic... - odpowiedziała Fran
Nagle podszedł do nas Pablo i kazał nam wejść do sali, było już tam część uczniów mianowicie Maxi, Camila, Broduey, Nati i inni...
- Najpierw chciałbym wam powiedzieć coś co pewnie was zaskoczy.. - zaczął niepewnie Pablo - Mianowicie Marco wypisał się ze studia... A teraz mam dla was zadanie.. dobiorę was w pary tak, żeby dziewczyna była z chłopakiem, po to abyście mogli skomponować piosenkę o miłości. Z wszystkich par zostaną trzy, a później dwie i te dwie pary pojadą do Barcelony gdzie będą mogły pokazać co potrafią na koncercie. - jak to usłyszałam byłam bardzo zaskoczona i trochę szczęśliwa.

Pary to:
Violetta i Leon
Francesca i Diego
Camila i Bruduey
Ludmiła i Federico
Natalia i Maxi

- Macie na to cały tydzień, więc mam nadzieję, że mnie miło zaskoczycie - dodał Pablo, po zajęciach byliśmy już wolni. Wszyscy raczej rozeszli się w pary, tak jak wybrał nas Pablo. Pewnie dlatego, żeby już myśleć nad piosenką.. tylko co ja wymyślę z tym...ehh

Francesca:

Nadchodziła 13:00 więc musiałam iść do parku. Teraz nie to, że dostanie za zdradę to jeszcze za to, że się wypisał ze Studia nic mi nie mówiąc! PALANT! Ja mu pokażę, ale przed wyjściem musiał na chwilę zatrzymać mnie Diego..

- Gdzie się tak spieszysz? - zapytał
- Przepraszam Cię Diego, ale nie mogę teraz. A jeśli chodzi o piosenkę to jeszcze dzisiaj wieczorem wszystko sobie obgadamy, co ty na to? - powiedziałam szybko
- No dobrze, ale coś się dzieje? Wiesz, że możesz na mnie liczyć. - powiedział
- Nie nic się nie dzieję i tak wiem, że mogę na Ciebie liczyć...to znaczy nie wiem... to znaczy nie wiem czy wiem..muszę już  iść, pa - powiedziałam szybko, że aż się zaplątałam we własnych słowach
- Pa.. - powiedział

Ludmiła:

Widziałam Federico męczącego się ze swoją szafką...najwidoczniej nie mógł jej otworzyć co zabawnie wyglądało.  Trochę byłam w rozpaczy, że muszę z tą kale.. nie ważne.. po prostu byłam w rozpaczy, że akurat muszę z nim pisać tą piosenkę.. no nic. Postanowiłam, że mu pomogę z tą szafką i przy okazji omówię z nim kilka spraw na temat piosenki.









 ---------------------------------------------------------------------------------------------
Postanowiłam wymyślić coś dłuższego i mam nadzieję, że mi się udało :p
W 10 rozdziale będzie coś co może... no taki specjalny rozdział jakby będzie...mam nadzieję, że mi się uda zrobić coś specjalnego.. pewnie domyślacie się o kogo tutaj chodzi.. :D
No nic.. mam nadzieję, że spodobał wam się 9 rozdział i czekacie na więcej, a więc...


DO NASTĘPNEGO RAZU! :D Buahahahaha xD


* mam nadzieję - powtórzenie... xd