Rozdział 12 - Nie ważne to co na zewnątrz, ważne to co w środku.

Violetta:

Po powrocie do domu szybko coś zjadłam i poszłam do swojego pokoju.. przypomniało mi się, że jutro mam pracować z Leonem nad tą piosenką. Nagle zadzwonił do mnie Diego:

- Tak, słucham? - zaczęłam
- Violu, nie wiesz co się dzieje z Fran i kiedy przyjdzie do Studia? Nie mogę się do niej dodzwonić, a miałem z nią pracować nad tą piosenką. - powiedział.. Ah Fran przecież ja miałam do niej zadzwonić..
- Z Fran wszystko w porządku.. ymm miałam właśnie do niej zadzwonić.. nie wiem kiedy przyjdzie do Studia, ale jak tylko się dowiem do się do Ciebie odezwę, ok?
- Dobra, dzięki. Na razie.
- Pa. - rozłączyłam się..
Muszę teraz zadzwonić do Fran, oby odebrała..
- Halo? - odezwała się radosnym głosem
- Fran?
- No nie, wiesz? Baletnica z sąsiedztwa - odezwała się ze śmiechem
- Że co?
- No bo się głupio pytasz!
- Ale Fran! Co ty taka radosna? Znaczy nie, że masz być smutna, ale..
- Wiesz co Violu? - przerwała mi. - nie warto smutać.. w końcu żyje się tylko raz i fajnie by było by te życie przebiegło nam radośnie. Mam się przejmować takim dupkiem jak on? Zapomniałam o nim i byłoby mi miło gdyby nikt by o nim mi nie wspominał. Jutro idę do Studia i dam z siebie wszystko!
- To świetnie! Martwiłam się o Ciebie! I jeszcze Diego do mnie nie dawno dzwonił i pytał o Ciebie..
- O mnie? - zapytała
- No tak, bo wy macie razem pracować nad tą piosenką.
- Aaa.. no tak. Powiedz mu, żeby się nie martwił.
- Ok
- Ja już kończę spotkamy się jutro w Studiu, papatki!
- Papa Franiu!
- Nie mów tak na mnie! Dobrze wiesz, że nie lubię jak ktoś tak na mnie mówi! - powiedziała z lekką złością
- Dobra tam.. Pa
- Na razie!
Rozłączyłam się i postanowiłam szybko zadzwonić do Diega. Mogłam go olać, ale.. no co mi tam..
- Halo? - zaczął
- No witam Pana! - powiedziałam żartobliwie. - Fran jutro przyjdzie do Studia i jak mówiłam, jest w świetnym humorze!
- Dobra.. dzięki.
- Coś jeszcze chce szanowny Pan wiedzieć?
- Nie, wystarczy mi tego info.
- No to... Nara! - krzyknęłam
- Pa..
Haha, zastanawiam się czy nie odsunął od siebie słuchawki po moim krzyku! I dobrze mu tak..

Ludmiła:

O równo 16:00 zawitał u mnie Fede. Już się nie mogłam doczekać! A pomyśleć, że uważałam go za.. oj dużo by tu wymieniać.. niezdara, idiota, kaleka itp. itd.. dziwne, że tak go polubiłam!

- Hej Fede! Wchodź, śmiało! - szybko zaczęłam zanim on zdążył cokolwiek powiedzieć.
- Cześć Ludmi! - powiedział z uśmiechem i wszedł
- Już tak długo czekam.. znaczy.. mógłbyś się pospieszyć.. - OMG! Co ja powiedziałam..
- Przecież jestem punktualnie.. - powiedział, a ja nie wiedziałam co powiedzieć.. jedyne co mi przyszło  do głowy to..
- No ale.. bo ja się tak nie mogłam doczekać i.. ten czas mi się przez to dłużył no i dlatego..
- Ty się nie mogłaś doczekać? - zapytał marszcząc brwi
- Noo tak.. bardzo fajnie mi się z Tobą pracuje..
- Dziękuje..
- Nom.. no to.. chodź do mojego pokoju!
- A więc prowadź! - powiedział z uśmiechem
Poszliśmy do mojego pokoju. Fede potknął się o jeden stopień, ale zdążyłam go zatrzymać przed upadkiem. Byliśmy w tym momencie bardzo blisko siebie..
- Uważaj, nic Ci nie jest? - zapytałam przestraszona
- Nie, dziękuje
- Na pewno? - chciałam się upewnić
- Taak na pewno - powiedział z uśmiechem
Nagle spojrzeliśmy sobie w oczy.. poczułam jak bym się w topiła w blasku jego oczu..

Federico:

To było coś.. niesamowitego! Chodź trochę się zdziwiłem, bo to wyglądało jak by się o mnie martwiła, troszczyła? Nie wiem.. a podobno to u niej nie podobne. Niektórzy mówili mi co nieco na jej temat, ale ja im nie wierze, a ten moment kiedy spojrzeliśmy sobie w oczy.. jej piękne brązowe i naturalnie wyraziste oczy.. pochwili jednak (niestety) się ocknęła..
- Ekhem.. no to chodź. - powiedziała
Weszliśmy do jej pokoju. Był bardzo ładny i panował porządek. Obok łóżka stała gitara co bardzo mnie ucieszyło.
- Grasz na gitarze? - zapytałem
- Na gitarze i na klawiszach.. - odpowiedziała nie pwnie
- Nic nie mówiłaś..
- Jeszcze byś powiedział, że się chwalę.. jak chcesz mogę Ci trochę podarować lekcji gry na klawiszach..?
- To już zależy tylko od Ciebie - powiedziałem patrząc się prosto w jej piękne oczy
- I od Ciebie.. ymm.. no dobra. Masz tekst?
- Raczej, a ty?
- Taa.. - odpowiedziała i wyjęła keyboard z szafy - A tu masz.. ymm napisałam pierwszą zwrotkę.
I dała mi kartkę z tekstem pierwszej zwrotki.. był dobry i to bardzo. W tym czasie Ludmi położyła keyboard na łóżku i usiadła  koło niego.
- Siadaj tu - powiedziała
- Ten tekst jest bardzo.. bardzo dobry. - powiedziałem, powoli siadając
- Dzięki, no to.. może ty teraz pochwalisz się swoim? - zapytała
- Trzymaj - podałem jej kartkę z tekstem
- Dzięki.. a masz nuty?
- Tak, proszę - dałem jej nuty do melodii naszej piosenki
Ona wzięła nuty i zaczęła grać. Grała i śpiewała tak pięknie, że mógłbym ją słuchać całymi dniami i nocami.. niestety nadszedł czas kiedy skończyła śpiewać..
- Fede.. podzielimy się tekstem w zwrotkach, a refren będziemy śpiewać razem, ok?
- Dobrze - odpowiedziałem
- Tylko co z refrenem? - zapytała patrząc z nadzieją na mnie
- Trzeba pomyśleć..
- To siadamy wygodnie i myślimy
I tak siedzieliśmy przez jakieś dobre pół godziny, aż w końcu nie wymyśliłem refrenu.
- Ludmi, zagraj refren. - powiedziałem, a Ludmiła zaczęła grać i ja zacząłem śpiewać. Gdy już skończyłem Ludmi napisała na kartce refren piosenki i podkreśliła na różowo to co jej, na niebiesko to co moje i na zielono to co śpiewamy razem.
- Przećwiczymy to? - zapytała
- Ok - odpowiedziałem i zaczęliśmy śpiewać.

,,Na na na na
Na na na na
Na na na na na na na
---
Z oczu twych czytam, że powinieneś pójść
Bałam się tego dnia, serce krzyczy wróć!
Rozum wie lepiej,na tej planecie już
nie opłaca się kochać.
Koniec gry, mamy dość, wypadamy w aut,
Przecież tak toczy się los miliardów par,
Przecież tym dzisiaj oddycha ziemia
Chaos, pustka, strach!
---
Budzisz mnie pocałunkiem
Kończy się zły
I kończy się zły
Sen o przyszłości...
Oczy otwieram smutne
Umiera świat
Bo umiera świat
Na brak miłości...
---
Nasza łódź wpływa na coraz szybszy nurt
Coraz mniej mamy chwil by pogadać - spójrz.
Cały nasz dialog to gigabajty bzdur,
Szum, brak zasięgu.
Twój blask, mój gniew, twój strach, mój śpiew.
Dłoń w dłoń, przed siebie, wszystko czego chcę!
---
Budzisz mnie pocałunkiem
Kończy się zły
I kończy się zły
Sen o przyszłości...
Oczy otwieram smutne
Umiera świat
Bo umiera świat
Na brak miłości...
---
Cały ten świat, opada z sił, kiedy się kończy miłość.
Już tylko ty masz taką moc - obudź mnie proszę,
Ratuj Go!
---
Budzisz mnie pocałunkiem
Kończy się zły
I kończy się zły
Sen o przyszłości...
Oczy otwieram smutne
Umiera świat
Bo umiera świat
Na brak miłości...
---
Oczy otwieram smutne
Umiera świat...
Bo umiera świat...
Na brak miłości!
---
Na na na na
Na na na na
Na na na na na na
Na na na na
Na na na na
Na na na na na na ''

Po zaśpiewaniu piosenki poczułem jakby mnie i Ludmi zaczęło coś przyciągać.. ją do mnie i mnie do niej. To było wspaniałe uczucie...

---------------------------------------------------------------

Nie śmiejcie się z tego mojego Fotoshopu XD
Mam nadzieję, że rozdział się podobał :3
Chyba jeszcze kilka tam rozdziałów i.. może koniec?
Może koniec i jednocześnie początek czegoś nowego?
Co wybieracie? :d